Sadece iki tekerleği üzerinde pedallarını kullanarak fiziksel gücümüzle yol aldığmız bisikletlerimiz. Her çocukluk döneminin en muhteşem armağanları olan bisikletlerimiz. Kiminin rengi kırmızıydı kiminin ise kornası yoktu. Ama ilk heyecan veren oyun araçlarımızdı onlar ve doğayla, yollarla ve özgürlük hissiyle ilk karşıkarşıya kalışımızdı pedalladığımız zamanlar.
Doğaya bisikletle çıktığım ilk zamanlardı 18’li yaşlarım. Ve hız tutkusuna kapılmıştım. Ne kadar da zaman geçmiş üzerinden şimdilerde... Hatırladığım kadarıyla en son Gaziantep Dülükbaba Ormanlarında Kartal Tepe’nin eğimli hızlı inişlerinde uçma hissini içimde hissetmiştim. Uzun zaman olmuştu pedalları çevirmeyeli.
Aradan geçen zamanla bisikletin kendisini unutmuş, yerine başka doğa sporlarını yaşama ekleyerek kaldırmıştık raflara. Oysa ki çantamızda taşırdık iç lastiğini, kaynak makinesini, jant sıkmalarını ve allen anahtarlarını…
Şimdi Ankara’da Bisiklet Gezginler grubuna eşlik ediyorum boş zamanlarımda geçmiş zamanlardaki adrenaline kavuşacağımı düşünerek. Dünya Bisiklet Severler Günü’ne özel olan zamanı bisikletle de süslemek amacıyla bisiklet sever dostlarımızla 7 haziran Eymir Ormanlarında buluşup sabah kahvaltısı eşliğinde güzel sohbetlerle geçmişten günümüze bir yolculuk yaptık.
Zamanı gelmişti artık…
Son hazırlıklarımızı tamamlayarak kask ve eldivenlerimizi takıp parkurda yerimizi almıştık geçmişe inat.
Şimdi pedallamanın sırasıydı…
33,6 km.’lik yol kat ederek günün anlamına yakışır şekilde sevgiye dayalı bir dostlukla Eymir Ormanları’nda turu tamamladık. Ve içimde hissettiğim çoşkununda sizi bulmasını dileyerek herkesin bisikleti olmalı diyorum. Pedallamalı herkes bu güzel spora.
Günün üzerine :
"Sevgi ile yorulmadan ilerleriz. Sevgi ile, sadece onunla başkaları için fedakarlık yapabiliriz..."
Kızılderili Sözü
Sevgiler
Yürüyen Bulut
Bulut Açar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder